بسم الله الرحمن الرحیم

اگر پله کان را وسیله ای بگیریم برای بالا رفتن ورسیدن به طبقه ای که مورد نظر تو است تا در آنجا به آرا مش برسی ، نماز را هم وسیله ای می گیریم برای بالا رفتن ورسیدن به منزلی که مرا به آرامش می رساند . حال اگر من برای رسیدن به آن طبقه ی مورد نظر که باید 100 پله را بالا روم ، دلم بخواهد فقط 50 پله را بالا روم ،یا 150 پله را  آیا به آن طبقه و مقصد مورد نظر می رسم؟

اگر کمتر از 100 پله بالا روم ، در همان پله ها حیران می مانم ومی نشینم واگر بیشتر از اندازه بالا روم ، به پشت بام می رسم وباز به مقصد نمی رسم . 

به همین ترتیب من اگر در نماز چهار رکعتی ، فقط یک رکعت آن را با حواس جمع بخوانم ، و یابا بی حواسی پنج رکعت بخوانم، این نماز اثر ونتیجه ی یک نماز چهار رکعتی را به من نمی دهد، ومرا به مقصد مورد نظر که بهشت است نمی رساند . آن نمازی مقبول است که کامل باشد و آثارش در من ظاهر شود . نمازی که بر من تاثیر مثبت نگذارد ، و برمن " تنهی عن الفحشاء " نکند، یعنی نتواند صفات رذیله را از من بگیرد و من بعد از نماز همان باشم که قبل از نماز بودم ،یعنی روح وجان من نتوانسته از نماز اثر بگیرد ، لذا نمی توانم رشد کنم و بزرگ شوم ومتعالی  شوم ، وقتی رشد نکردم و متعالی نشدم چه می شود ؟ نمی توانم به مقصدم که بهشت است برسم .